Kyoto'ya Geri Dönüş: Bir Şehir Nasıl Özlenir?
Kyoto'ya Geri Dönüş: Bir Şehir Nasıl Özlenir? Döndüm. Kyoto'ya, sevdiğim şehre geri döndüm. Seyahatim sırasında en azından bir kaç kez daha yazabileceğimi düşünmüştüm bloga, ancak bunun çok da mümkün olmadığını bir kaç gün geçtikten sonra anlamıştım. Hareket halindeyken ancak notlar alabildiğimi ve zihnimi düzenlemek için çok da zamanım olmadığını fark etmiştim, bölük pörçük notlarımı da paylaşmaya gerek yoktu elbette, illa ki yazacağım sonra dediğimden. İki haftalık gezime kaldığım yerden devam etmeden önce dönüşümün bende yarattığı hisleri yazmam gerekiyor. Belki de başka coğrafyalara uzanmama bile gerek yok, başka coğrafyaları yazmama da, sonsuza kadar Kyoto'yu yazabilirim, hep Kyoto'yu anlatabilirim, kendisi bitmeyen, tükenmeyen, enerjisini içinde yaşatan ve kendinden bulan, dingin bir coşkunluğa sahip olan bir şehir çünkü. Aşık olduğum şehir. Seyahatim sırasında aralıklarla karşıma çıkan kaotik ülke manzaraları