Nehir ve Bisiklet - içiçe akışlar dizisi 2-

Kyoto

Nehir ve Bisiklet

- içiçe akışlar dizisi 2-

Bir  nehir akıp gider ve bir bisiklet nehir kenarında nefes alır. 

Bisikletler özgür olmasına özgürdürler ama özgürlükleri ele geçiren kentler, bisikletlerin nefeslerini de çat diye kesiverirler.

Nefessiz kalan bu bisikletler can çekişir. Bir bisikletin bir nehir akıntısında kendine gelmesi bundandır. Artık can çekişme değil, salt bir yeniden doğuş vardır. Can çekişen ne varsa, onların yeniden doğuşunu sağlayan bu kent, bir bisikleti de yeniden doğurmuştur. Nehir ve bisikleti her gün ve her saat içiçe geçiren şeydir bisikletin yeniden doğuşu. Yaşam mütemadiyen nehirde akmaktadır. Nehir bisiklette.

Bisiklet gözlerini bir su sesinin içinde açar. Çünkü su aşkla çağıldar. Nehirden ördekler akar.  Uzun bir yola çıkan, nehrin içine yerleşmiş üç ördek başlarını çıkarıp aralıksız nehre bakarlar. Nehre bir bakış biçimi vardır ve nehir canlılarının bu bakış biçimini ıskalamaları neredeyse imkansızdır.

Bu bakış biçimini bulan nehir kenarı sakinleri duruşlarından anlaşılır. Nehre tapanlar kalemlerinden, defterlerinden, gitarlarından, tuallerinden bellidir. Onlar, nehrin karşısına çakılır kalırlar ve saatlerce nehirle konuşurlar.

Onlar yeryüzüyle gökyüzünün birleşme arifesinde bir aradalıkta dünyaya gelmiş bu nehrin büyümesini izlemek için bu kente gelenlerdir.

Onlar nehir dosyaları tutarlar. Her gün kaç ördek Kamogawa’dan geçmiş, kaç kuş uçmuş nehir üstünden, nehre tapanların kaçı yolda durmuş ve nehirle konuşmuş, hepsini kayda geçirirler, nehir dosyalarına yazarlar. Bütün nehrin hacmini, kaç kişiyle aynı anda seviştiğini bilmek isterler. Tek dertleri nehrin bugünün içinde olmaktır.

Rüzgar nehir dosyasının ilk sayfalarını havalandırır. Orda her gün, aynı saatte nehre doğru akışa geçen bir bisikletten söz edilir. Bisiklet nehir dosyalarında yer alan herkesin önüne geçmiş, kırmızıdan mora çalan bir tutkuyla nehre akmaktadır. Nehre tapanlar nehre bakar, bisiklet canlanır, şimdi akışlar içiçedir.